مقایسه عملکرد پیل های سوختی میکروبی رسوبی در حالت های منفرد، سری و موازی در یک کانال روباز

در سال های کنونی با توجه به مشکلات برآمده از کمبود سوخت های سنگواره ای و آلودگی های زیست محیطی، نیاز گسترده به منابع انرژی پاک، تجدید پذیر، در دسترس و ارزان به یکی از مسائل بنیادی در زندگی آدمی تبدیل شده است. فنّاوری پیل سوختی میکروبی رسوبی (smfc) نوین ترین روش برای تولید الکتریسیته از اکوسیستم های آبی هست. در این پژوهش با استفاده از دو کانال روباز و ایجاد کردن شرایطی شبیه به یک رودخانه طبیعی در محیط آزمایشگاهی به بررسی تاثیر فاصله پیل ها بر کارکرد یک پیل سوختی میکروبی رسوبی در حالت-های منفرد، سری و موازی پرداخته شد. درحالت منفرد بیشینه دانسیته توان برای پیل 1و 8 که دورترین فاصله و پیل 4و 5 که نزدیک ترین فاصله نسبت به هم قرار داشتند به ترتیب 71،83 و 133، 110 میلی وات بر متر مربع اندازه گیری شد؛ و همچنین مقاومت درونی برای پیل 1، پیل 8 و پیل 4، پیل 5 به ترتیب 517، 414 و 239، 276 اهم بدست آمد. در حالت اتصال سری بیشینه دانسیته توان برای پیل های کانال1(دورترین فاصله) و کانال 2 (نزدیکترین فاصله) به ترتیب 41 و 15 میلی وات بر متر مربع اندازه گیری شد؛ و همچنین مقاومت درونی آنها نیز به ترتیب 1582 و 981 اهم بدست آمد. در حالت اتصال سری، پیل هایی که در دورترین فاصله نسبت به یکدیگر قرار گرفتند به میزان کمتری تحت تاثیر دو پدیده نامطلوب برگشت ولتاژ و جریان پارازیتیک قرار گرفتند. در حالت اتصال موازی، بیشینه دانسیته توان برای پیل های کانال1(دورترین فاصله) و کانال 2 (نزدیکترین فاصله) به ترتیب 42 و 50 میلی -وات بر متر مربع اندازه گیری شد؛ و همچنین مقاومت درونی آنها نیز به ترتیب 623 و 408 اهم بدست آمد.